Waldemar Woźniak & Massimo Lattanzi
Stalking
– między przemocą a uzależnieniem

Niniejsza praca zbiorowa porusza problematykę stalkingu, zjawiska, które tak naprawdę dopiero od kilku lat jest w Polsce zauważane, studiowane przez reprezentantów kilku dziedzin naukowych, a zwłaszcza – psychologów, prawników, pedagogów, socjologów. Stalking to m.in. prześladowanie, nękanie, śledzenie drugiej osoby. Stalking zachodzi przede wszystkim na płaszczyźnie znajomości, oczywiście różnie pojmowanej.
Przez ofiarę stalking jest postrzegany jako agresja czy przemoc.
Uwzględniając natomiast sprawcę, tj. stalkera, zjawisko to należy rozpatrywać jako patologię – emocji, uczuć, miłości, ale także jako dysfunkcyjne uzależnienie od osoby. Na powyższe rozróżnienia wskazuje temat prezentowanej książki.
W pracy tej znajduje się określenie stalkingu i profilu psycho-zachowaniowego stalkera, a także artykuł poruszający problematykę stylów przywiązania, czyli faktycznie zagadnienie genezy stalkingu. Zjawisko stalkingu jest także przedmiotem poszukiwań prawniczych, w celu odpowiednich uregulowań prawnych. Stalking jest niewątpliwie coraz częściej dostrzegany w zachowaniach ludzkich, ale przy jego diagnozowaniu należy zachować ostrożność, aby nie był mylony m. in. z innymi typami przemocy. Jeden zartykułów zamieszczonych w pracy, można potraktować jako apel o personalistyczne podejście w wychowaniu i edukacji, które może stanowić naturalną formę profilaktyki,
zwłaszcza pierwotnej, różnych rodzajów przemocy, w tym – stalkingu.
Prezentowana książka zawiera jedynie podstawowe naszym zdaniem zagadnienia odnoszące się do stalkingu, a więc moży być traktowana jako przyczynek do dalszych, pogłębionych analiz naukowych.
Będąc odpowiedzialnymi za redakcję naukową pracy, wyrażamy podziękowanie panu Kazimierzowi Ptakowi, że zgodził się, aby praca ta była Jemu dedykowana. Pan Kazimierz Ptak jest słusznie określany nestorem polskiej resocjalizacji praktycznej, a Jego działalność pedagogiczna jest świadectwem, że można skutecznie resocjalizować osoby, które w swoim życiu dopuściły się, nawet wielokrotnie, przemocy i agresji. Niemalże całe Jego życie zawodowe było związane z młodzieżą
niedostosowaną społecznie. Przez kilkanaście lat (od 1957 r.) pracował jako nauczyciel, kierownik szkoły i dyrektor placówki w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym (dla chłopców) w Herbach. Od 1973 r. do 2007 r., tj. do momentu przejścia na emeryturę, był dyrektorem Zakładu Poprawczego i Schroniska dla Nieletnich (dziewcząt) w Zawierciu, gdzie zasłynął wprowadzeniem innowacyjnych form resocjalizacji, m. in. uruchomieniem grupy samodzielnego funkcjonowania i umożliwieniem korzystania z szerokiej oferty praktyk religijnych. Pan Kazimierz Ptak może być przykładem dla wszystkich, którzy pomagają ofiarom agresji i przemocy, dla wszystkich, którzy pracują w sektorze
readaptacji społecznej sprawców agresji i przemocy.
Waldemar Woźniak, Massimo Lattanzi

NAKŁAD WYCZERPANY